Διαλύει τον αθλητισμό μας το Κράτος;

Το ραβασάκι Σαχινίδη και η συνέντευξη Μπιτσαξή, δείχνουν τον δρόμο!

Από το δελτίο τύπου της ΓΓΑ:

Ο Γενικός Γραμματέας Αθλητισμού Πάνος Μπιτσαξής, σε συνέντευξη που έδωσε σήμερα (30/08), στο ραδιοφωνικό σταθμό Flash 96, είπε τα εξής:

«Ο ελληνικός αθλητισμός, ο πραγματικός ελληνικός αθλητισμός, ο ερασιτεχνικός αθλητισμός, ο οποίος αγκαλιάζει εκατοντάδες, χιλιάδες νέους ανθρώπους, η κορυφή του οποίου είναι ο υψηλός αγωνιστικός αθλητισμός, παρά την κρίση και τις περικοπές, παρά το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα, δείχνει μια αξιοσημείωτη παρουσία, μια πολύ μεγάλη παρουσία με επιτυχίες σε Παγκόσμιο επίπεδο.

Σας θυμίζω την πρόσφατη παγκόσμια νίκη της εθνικής ομάδας πόλο. Επίσης τα κορίτσια νεότερης ηλικίας, οι νεάνιδες πήραν πρώτη ευρωπαϊκή νίκη. Χθες γιορτάσαμε μια καταπληκτική νίκη στην ιστιοπλοΐα, στα tornados, από τους Τριγκώνη και Πασχαλίδη. Σήμερα είχαμε μια εξαιρετική παρουσία της Νικόλ Κυριακοπούλου στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου. Τα πληρώματα της κωπηλασίας βρίσκονται τώρα στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κωπηλασίας, με ελπίδα ακόμη και παγκόσμιας διάκρισης. Φεύγει η εθνική ομάδα μπάσκετ, η 3η γενιά ίσως, και ελπίζουμε να διακριθεί και αυτή. Αλλά και η εθνική ομάδα ποδοσφαίρου διεκδικεί την πρόκρισή της στα τελικά του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος.

Έχουμε συνολικά δηλαδή, και αυτό είναι η μια εικόνα, το ένα πρόσωπο του Ιανού, όπως συνηθίζω να λέω, οι μεγάλες επιτυχίες και το πώς ανθίζει και στέκεται όρθιος ο ελληνικός αθλητισμός μέσα στην πιο δύσκολη οικονομική συγκυρία. Και από την άλλη το μαύρο πρόσωπο του Ιανού, το άλλο του πρόσωπο, που είναι οι χρόνιες παθογένειες του ελληνικού αθλητισμού, του επαγγελματικού, κυρίως στο χώρο του ποδοσφαίρου, στον οποίο η πολιτεία δίνει μια τεράστια μάχη αναστροφής και εξυγίανσης.»

Τις επόμενες 10 ερωτήσεις και απαντήσεις δεν τις αναφέρουμε, καθώς αναλώνονται στα όσα υπέροχα, γίνονται εδώ και τρεις μήνες στο Ελληνικό ποδόσφαιρο, τις πολιτικές τους προεκτάσεις και τις σχέσεις που έχουν μεταξύ τους, οι κ.κ. Γερουλάνος, Νικητιάδης και Μπιτσαξής. Και επειδή αυτά αλλάζουν ανά δευτερόλεπτο σχεδόν, θα αφήσουμε πρώτα να κατασταλάξουν στις αποφάσεις τους τα κάθε λογής δικαστήρια, που ΔΕΝ εμπλέκονται στο αυτοδιοίκητο του Ελληνικού ποδοσφαίρου και μετά βλέπουμε.

Αξίζει όμως να αναλύσουμε, αυτά που είπε και δεν είπε ο κ. Μπιτσαξής, για τον πραγματικό ελληνικό αθλητισμό. Θα μπορούσαμε να σας πούμε τα σχόλια δικά σας, αλλά γιατί να μην κάνουμε κι εμείς τα δικά μας;

- Πρώτα απ' όλα πουθενά μέσα στον πραγματικό ελληνικό αθλητισμό δεν έχουν χώρο τα επαγγελματικά αθλήματα, το επαγγελματικό ποδόσφαιρο και το επαγγελματικό μπάσκετ, όπως και το ... πρώην επαγγελματικό βόλεϊ. Άλλωστε αυτά τα αθλήματα δεν απασχολούν και πολύ τον φίλαθλο κόσμο, ενώ δεν έχουν και αθλητές στις τάξεις τους, αλλά επαγγελματίες, (τα δύο πρώτα έχουν ακόμη, στο τρίτο άστα να πάνε). Τώρα το ότι ο ΟΠΑΠ βγάζει όλα του τα χρήματα από τον ... τζόγο και το στοίχημα, αυτό είναι μία άλλη ιστορία. Το που διοχετεύει μετά αυτά τα χρήματα, αυτό κι αν είναι μιά άλλη ιστορία.

- Όλες αυτές οι εθνικές αθλητικές αποστολές, βρίσκονται, βρέθηκαν και θα βρεθούν στο μέλλον(;) στον προορισμό τους, αγωνίστηκαν ή αγωνίζονται. Διεκδικούν προκρίσεις, αν και αυτό δεν γίνεται για πρώτη φορά. Πάντα οι εθνικές μας ομάδες διεκδικούν προκρίσεις σε όλα τα σπορ. Με μνημόνιο ή χωρίς μνημόνιο η διεκδίκηση της πρόκρισης δεν είναι επιτυχία, είναι συμμετοχή. Με λεφτά του ελληνικού κράτους, παρά τις περικοπές, αλλά είναι υποχρεωτική. Αυτό έλειπε να έχεις τους αθλητές, να προπονούνται κάθε μέρα, χρόνια ολόκληρα και να μην τους στέλνεις στα προκριματικά των αθλημάτων τους. Σαν να είσαι δηλαδή κρατικός λειτουργός και να ζεις όχι με τον μισθό σου, αλλά με δανεικά. Δεν λέω μισθωτός ή επαγγελματίας γιατί για εμάς, ξεκίνησε και αυτό το στάδιο. Όχι θα γλιτώναμε.

- Για τις επιτυχίες τους δεν είναι πλέον αναλόγως ή και κατά το πλείστον υπεύθυνο και το ελληνικό κράτος, όπως καυχιόταν όλα αυτά τα προηγούμενα χρόνια με τα μετάλλια που έρχονταν σωρηδόν σε όλα τα αθλήματα σε μεγάλες διοργανώσεις. Είναι λίγο υπεύθυνο, όπως λίγα είναι πλέον και τα χρήματα που ... ξοδεύει και γίνονται λιγότερα μετά την απόφαση του κράτους και κατ' επέκταση της ΓΓΑ να περικόψει κατά 51% τις εγκεκριμένες επιχορηγήσεις των Ομοσπονδιών! Ρωτήστε τις διοικήσεις των Ομοσπονδιών τι χαρά έκαναν στο άκουσμα αυτής της είδησης!

Περνώντας ο καιρός θα αποδειχθεί ... περίτρανα ότι για τα μετάλλια εκείνα, τα παλιά, υπεύθυνο ήταν μόνο το κράτος, γιατί τα ... αγόραζε με τις επιχορηγήσεις του! Οι αθλητές απλά ήταν παρόντες, γιατί που να πήγαινε και πως να ερχόταν εδώ ένα μετάλλιο μόνο του.

Και αν κάνει κανένας αθλητής το λάθος και φέρει από εδώ και στο εξής, μετάλλιο, πηγαίνοντας στις προετοιμασίες και στις διοργανώσεις με δικά του έξοδα,να πληρώσει πρόστιμο!!! Ακούς εκεί να ζητάνε άδεια από τις υπηρεσίες τους, για να πάνε στα Παγκόσμια πρωταθλήματα.

Ακούς εκεί να θέλουν λέει να έχουν δουλειά και να βγάζουν χρήματα, όσοι ασχολούνται με τον πραγματικό ελληνικό αθλητισμό. Δηλαδή δεν τους φτάνει αυτό; Να ασχολούνται μέρα-νύχτα με τον αθλητισμό και να φέρνουν και μετάλλια; Τι άλλη δουλειά θέλουν να έχουν;

Αν κάποια Ομοσπονδία κόψει τον αθλητισμό στην βάση - τι αν δηλαδή - λόγω έλλειψης ρευστού και παρόλα αυτά αντέξει να έχει για λίγο καιρό ακόμα επιτυχίες, τα πράγματα θα τον πάρουν τελικά τον δρόμο τους. Τον ίδιο δρόμο που έχει πάρει εδώ και δύο χρόνια ολόκληρη η Ελληνική Κοινωνία. Τον δρόμο της κατηφόρας, τον δρόμο της μη ανάπτυξης, τον δρόμο της ύφεσης. Και για να ξαναφτάσει ο αθλητισμός στο επίπεδο που ήταν για τελευταία χρονιά το 2004, θα περάσουν δεκαετίες. Γιατί οι αθλητές, για να γίνουν πρωταθλητές, πρέπει πρώτα να... γεννηθούν, μετά να μεγαλώσουν, μετά να προπονηθούν, μετά να αγαπήσουν αυτό που κάνουν και μετά κάποιοι από αυτούς να διακριθούν. Για την τιμή της Πατρίδας και την δόξα του Αθλητισμού! Και αυτά τα πράγματα είναι χρονοβόρα. Να μην ξεχάσουμε να αναφέρουμε ότι για πρώτη φορά εδώ και πολλά χρόνια, δεν γίνανε φέτος σχολικά πρωταθλήματα. Δεν πειράζει, τουλάχιστον μπορούν τα παιδιά να κάνουν σωστές σπουδές και να περάσουν την ώρα τους στα ίντερνετ καφέ. Τι να τον κάνουν τον αθλητισμό;

Κύριοι πολιτικοί, ο αθλητισμός, να το ξέρετε αγκαλιάζει πλέον όλο και λιγότερους νέους ανθρώπους. Ειδικά την ώρα που πρέπει να διαλέξουν, σπουδές και ανεργία, ή αθλητισμό και ανεργία. Κάντε μιά βόλτα στα στάδια και στα γήπεδα, να δείτε τι γίνεται στα πανελλήνια πρωταθλήματα. Ακόμη και χιλιάδες αθλητών στις μικρές ηλικίες, αλλά σίγουρα μόνο δεκάδες αυτών σε επίπεδο ανδρών και γυναικών.

Μείωση, κύριοι, ύφεση, μαρασμός, φτώχεια, απαγόρευση στο όνειρο! Γιατί;;;

Και μία ακόμη ερώτηση για το -προς το παρόν- τέλος: Τον τελευταίο χρόνο, όταν επιστρέφουν αθλητές με Παγκόσμια και Ευρωπαϊκά μετάλλια στις αποσκευές τους, γιατί δεν πηγαίνετε να τους υποδεχθείτε και να βγάλετε μαζί τους φωτογραφίες όπως παλιά; Να γιορτάσετε μαζί τους για τις μεγάλες επιτυχίες τους; Λόγω ανειλημένων υποχρεώσεων; Μέσα στην νύχτα τι άλλες υποχρεώσεις έχετε; Η μήπως είναι μακριά το αεροδρόμιο;

Τα μετάλλιά τους δεν ήταν ποτέ αγορασμένα κύριοι. Απλά έφτασε πλέον η ώρα να αποδειχθεί περίτρανα σε ποιούς ανήκουν και σε ποιούς όχι αυτά τα μετάλλια.

Άσε που οι φωτογραφίες θα παραμείνουν πλέον ολόκληρες, γιατί σε αυτές που βρίσκονται στα άλμπουμ των παλιών πρωταθλητών, έχουν κοπεί κάποια κεφάλια!