Στον αθλητισμό λέμε ότι δεν κερδίζουν ούτε οι φανέλες ούτε τα ονόματα, κερδίζουν οι επιδόσεις.

Η ήττα του Ουσέϊν Μπολτ στην τελευταία κούρσα της καριέρας του στα 100μ ήταν φυσιολογική, όχι γιατί μεγάλωσε ή γιατί οι αντίπαλοί του ήταν καλύτεροι. Ο Τζαμαϊκανός έχασε πολύ απλά γιατί έκανε την χειρότερη του επίδοση στα χρόνια που πρωταγωνίστηκε στα σπριντ.

Με το 9''95 ο Τζαμαϊκανός δεν θα μπορούσε να περιμένει κάτι καλύτερο από την τρίτη θέση στα περισσότερα από τα 15 προηγούμενα Παγκόσμια πρωταθλήματα.

Όπως φαίνεται από τον παρακάτω συγκριτικό πίνακα των επιδόσεων των τριών πρώτων αθλητών ο Μπολτ με το 9''95 θα μπορούσε να είναι νικητής στο Ελσίνκι το 1983, όταν ο πρωτοεμφανιζόμενος τότε Καρλ Λιούϊς κέρδιζε με 10''07, στο Γκέτεμποργκ το 1995 και στο Παρίσι το 2003.

Θα ήταν δεύτερος στην Ρώμη το 1987, στο Ελσίνκι το 2005 και στην Νταεγού το 2011 (εκεί βέβαια βρέθηκε στον τελικό και αποκλείστηκε λόγω εσφαλμένης εκκίνησης).

Θα ήταν τρίτος στην Στουτγκάρδη το 1993, στην Σεβίλλη το 1999, στο Έντμοντον το 2001 και στην Οζάκα το 2007.

Στα υπόλοιπα Παγκόσμια πρωταθλήματα πήρε τρία χρυσά με απίστευτες επιδόσεις (Βερολίνο 9''58, Μόσχα 9''77, Πεκίνο 9''79) και το χάλκινο στο Λονδίνο. Με τα 9''95 θα ήταν επίσης εκτός βάθρου σε δυο διοργανώσεις.

Ο Τζάστιν Γκάτλιν νίκησε τον Ουσέϊν Μπολτ για τον ίδιο λόγο που πριν έχανε. Ήταν αυτός με την καλύτερη επίδοση. Μόνο που η δική του επίδοση ήταν... γήϊνη!

Ο πίνακας των νικητών στα Παγκόσμια πρωταθλήματα:

Ελσίνκι 1983: Καρλ Λιούϊς (ΗΠΑ) 10''07, Κάλβιν Σμιθ (ΗΠΑ) 10''21, Έμετ Κινγκ (ΗΠΑ) 10''24

Ρώμη 1987: Καρλ Λιούϊς (ΗΠΑ) 9''93 ΠΡ, Ρέϊμοντ Στιούαρτ (ΤΖΑΜ) 10''08, Λίνφορντ Κρίστι (ΜΒΡ) 10''14

Τόκιο 1991: Καρλ Λιούϊς (ΗΠΑ) 9''86 ΠΡ, Λιρόϊ Μπαρέλ (ΗΠΑ) 9''88, Ντένις Μίτσελ (ΗΠΑ) 9''91

Στουτγκάρδη 1993: Λίνφορντ Κρίστι (ΜΒΡ) 9''87, Αντρέ Κέϊσον (ΗΠΑ) 9''92, Ντένις Μίτσελ (ΗΠΑ) 9''99

Γκέτεμποργκ 1995: Ντόνοβαν Μπέϊλι (ΚΑΝ) 9''97, Μπρούνι Σουρίν (ΚΑΝ) 10''03, Άτο Μπόλτον (ΤΤΟ) 10''03

Αθήνα 1997: Μορίς Γκριν (ΗΠΑ) 9''86, Ντόνοβαν Μπέϊλι (ΚΑΝ) 9''91, Τιμ Μοντγκόμερι (ΗΠΑ) 9''94

Σεβίλλη 1999: Μορίς Γκριν (ΗΠΑ) 9''80, Μπρούνι Σουρίν (ΚΑΝ) 9''84, Ντουέϊν Τσέϊμπερς (ΜΒΡ) 9''97

Έντμοντον 2001: Μορίς Γκριν (ΗΠΑ) 9''82, Μπερνάρντ Γουΐλιαμς (ΗΠΑ) 9''94, Άτο Μπόλτον (ΤΤΟ) 9''98

Παρίσι 2003: Κιμ Κόλινς (ΣΚΝ) 10''07, Ντάρελ Μπράουν (ΤΤΟ) 10''08, Ντάρεν Κάμπελ (ΜΒΡ) 10''08

Ελσίνκι 2005: Τζάστιν Γκάτλιν (ΗΠΑ) 9''88, Μάϊκλ Φρέϊτερ (ΤΖΑΜ) 10''05, Κιμ Κόλινς (ΣΚΝ) 10''05

Οζάκα 2007: Τάϊσον Γκέϊ (ΗΠΑ) 9''85, Ντέρικ Άτκινς (ΜΠΑΧ) 9''91, Ασάφα Πάουελ (ΤΖΑΜ) 9''96

Βερολίνο 2009: Ουσέϊν Μπολτ (ΤΖΑΜ) 9''58 ΠΡ, Τάϊσον Γκέϊ (ΗΠΑ) 9''71, Ασάφα Πάουελ (ΤΖΑΜ) 9''84

Νταεγού 2011: Γιόχαν Μπλέϊκ (ΤΖΑΜ) 9''92, Γουόλτερ Ντιξ (ΗΠΑ) 10''08, Κιμ Κόλινς (ΣΚΝ) 10''09

Μόσχα 2013: Ουσέϊν Μπολτ (ΤΖΑΜ) 9''77, Τζάστιν Γκάτλιν (ΗΠΑ) 9''85, Νέστα Κάρτερ (ΤΖΑΜ) 9''95

Πεκίνο 2015: Ουσέϊν Μπολτ (ΤΖΑΜ) 9''79, Τζάστιν Γκάτλιν (ΗΠΑ) 9''80, Τρέϊβον Μπρόμελ (ΗΠΑ) 9''92

Λονδίνο 2017: Τζάστιν Γκάτλιν (ΗΠΑ) 9''92, Κρίστιαν Κόουλμαν (ΗΠΑ) 9''94, Ουσέϊν Μπολτ (ΤΖΑΜ) 9''95