Όταν μια ομάδα ενισχύεται, τότε και το ίδιο το ποδόσφαιρο ενισχύεται. Μια αλήθεια παραδεδεγμένη. Διότι ένας σύλλογος που προτάσσει ως εχέγγυο επιτυχίας την ποιότητα των (εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου) χαρακτηριστικών του είναι δεδομένο πως συμβάλλει πάντα στην ανάδειξη της θετικής πλευράς του δημοφιλέστερου των αθλημάτων.
Γράφει ο Γιάννης Ασημακόπουλος
Όμως, το γεγονός ότι μια ομάδα αξιοποιεί όλα τα πλεονεκτήματά της για την επίτευξη των άμεσων και των μακροπρόθεσμων στόχων της δεν σημαίνει ταυτοχρόνως ότι και το εθνικό πρωτάθλημα στο οποίο συμμετέχει παρουσιάζει τα ίδια πλεονεκτήματα.
Αν, λόγου χάρη, εξετάσουμε την αγωνιστική πορεία του Ολυμπιακού σε συνάρτηση με τα κυριότερα δεδομένα του ελληνικού πρωταθλήματος τα τελευταία χρόνια, συμπεραίνουμε πως η απόλυτη κυριαρχία των «ερυθρολεύκων» αντιτίθεται στη στασιμότητα των υπολοίπων ομάδων.
Δημιουργείται, λοιπόν, μια ιδιαίτερη συλλογική ανάγκη για ανόρθωση της πλειονότητας των ελληνικών συλλόγων, τόσο για την επιστροφή του εγχώριου ανταγωνισμού σε υψηλό επίπεδο όσο και για την παγίωση μιας αξιοπρεπούς παρουσίας των ελληνικών ομάδων (του Ολυμπιακού, που αγωνίζεται στο Champions League, και των εκπροσώπων μας στο Europa League) στις απαιτητικές ευρωπαϊκές βραδιές του χειμώνα.
Επιπλέον, η αίσθηση της αναντίρρητης υπεροχής του ενός έναντι των υπολοίπων είναι ευεργετική για την ψυχολογία του πρωταθλητή της χώρας, αλλά τούτη η αίσθηση δεν (πρέπει να) ταυτίζεται με την ουσία της διεθνούς αξιοπιστίας των Πειραιωτών.
Ο Μίτσελ, ως σπουδαία και αναγνωρίσιμη προσωπικότητα στο ευρωπαϊκό στερέωμα, γνωρίζει ότι η πίστη στο καινοτόμο σχέδιο υπερπηδά οποιοδήποτε εμπόδιο των συγκυριών της ζωής. Γι΄ αυτόν τον λόγο, προσπαθεί με συστηματικό τρόπο να βελτιώνει τα στοιχεία των ποδοσφαιριστών του, παρά το ότι η χαμηλή δυναμικότητα των αντιπάλων τους στην Ελλάδα κρύβει συχνά αδυναμίες και μεγεθύνει παραπλανητικά ικανότητες.
Ήδη από πέρυσι, με τον Ισπανό καθοδηγητή και συγχρόνως εμπνευστή, τα αποτελέσματα στην σημαντικότερη διασυλλογική διοργάνωση της Ευρώπης ήταν άκρως ενθαρρυντικά για τη συνέχεια. Άλλα, σε αυτή την περίπτωση, καταλαβαίνει εύκολα κανείς ότι η διάκριση του ενός ( εν προκειμένω του Ολυμπιακού) δεν συνιστά απαραιτήτως αναμόρφωση του όλου ( του ελληνικού πρωταθλήματος εν γένει).
Γιατί ο ένας μπορεί να πρεσβεύει την ισχύ της ποδοσφαιρικής Ελλάδας στο εξωτερικό, αλλά το … όλον, αυτή την περίοδο, δεν δομείται σε πλαίσιο στιβαρότητας. Ο δρόμος για την συνολική ανασυγκρότηση είναι ακόμη μακρύς…
