Οι ουσιαστικές αλλαγές στο ποδόσφαιρο, όπως και στην καθημερινή ζωή, δεν αρκεί να προωθούνται, αλλά απαιτείται και να εμπεδώνονται.
Στο οικονομικό κομμάτι, η ευρέως διαδεδομένη πεποίθηση ότι οποιαδήποτε ομάδα μπορεί να «αγοράσει» την αγωνιστική επιτυχία με εξωφρενικά μεγάλα ποσά δεν συνιστά πανάκεια.
Γράφει ο Γιάννης Ασημακόπουλος
Η Παρί Σεν Ζερμέν, φερ’ ειπείν, ένας σύλλογος ιδρυθείς στις 12 Αυγούστου 1970 (σήμερα κλείνει 44 χρόνια ζωής), που έχει να καμαρώνει – σε ευρωπαϊκό επίπεδο- μόνο για το Κύπελλο Κυπελλούχων τού 1996 και για το Κύπελλο Ιντερτότο τού 2001, είναι αδύνατον να μεταβεί αμέσως και με την ύψιστη αποτελεσματικότητα από τη μετριότητα στο προσκήνιο των μεγάλων διεκδικήσεων.
Έχοντας την ανεξάντλητη οικονομική ισχύ για να …μεσουρανούν σε κάθε περίοδο μετεγγραφών, οι εμίρηδες τού Κατάρ δαπανούν χρήματα για να θρέψουν το τέρας της μεγαλομανίας τους. Ταυτίζουν την πληθωρικότητα στον αγωνιστικό χώρο με την παντοδυναμία στα κλιμάκια των παραγοντικών διαπραγματεύσεων. Όμως, όπως αποδεικνύεται από τα πεπραγμένα των Παριζιάνων στο Champions League τα τελευταία δύο χρόνια, τα λεφτά προλειαίνουν το έδαφος για την ...ευτυχία, αλλά επ’ ουδενί την αγοράζουν.
Οπωσδήποτε, η κατάκτηση του γαλλικού πρωταθλήματος για δύο διαδοχικές σεζόν (το 2013 και το 2014) αποτελεί ένα πρώτο βήμα εδραίωσης αληθινής κυριαρχίας. Επιπλέον, εφόσον η ασυναγώνιστη ποιότητα της εν λόγω ομάδας στη μεσοεπιθετική της γραμμή είναι η σημαία της αναγέννησής της, η ελκυστικότητά της είναι δεδομένη.
Αλλά από την ομάδα την καλή στο μάτι μέχρι το σύνολο με μέταλλο και ανθεκτικότητα υπάρχει απόσταση. Η απόσταση που λέγεται τεστ χαρακτήρα στην σπουδαιότερη διασυλλογική διοργάνωση. Πέρυσι, ήταν το εμπόδιο της Τσέλσι του Ζοσέ Μουρίνιο που κρίθηκε ανυπέρβλητο για τους …πρωτευουσιάνους του Λοράν Μπλαν. Το γαλλικό ταξίδι ολοκληρώθηκε στη φάση των «8». Πρόπερσι, ήταν η εξαιρετικού ενδιαφέροντος μάχη με τη Μπαρτσελόνα, και τότε στα προημιτελικά, που τελείωσε με αποκλεισμό της Παρί του Κάρλο Αντσελότι.
Το συμπέρασμα, λοιπόν, που προκύπτει αβίαστα είναι πως η ύπαρξη του πλούτου λειτουργεί ως εφαλτήριο εμπορικής ανάπτυξης ενός συλλόγου, αλλά όχι ως εγγύηση αλλαγής ταυτότητας. Διότι τα στοιχεία της ιστορικής παράδοσης και των οργανωτικών δομών είναι εξίσου σημαντικά για την αλματώδη εξέλιξη στο ευρωπαϊκό στερέωμα!
