Στις δηλώσεις που έκανε ο Κώστας Κεραμιδάς κατά την αναχώρηση της Εθνικής γυναικών για την Τσεχία, είπε μια φράση που αν το καλοσκεφτούμε, είναι η απάντηση σε όλα τα ερωτήματα που διατυπώνονται για το πως τα καταφέρνουμε και ... επιβιώνουμε, με τόσα που μας συμβαίνουν. «Όλα τα άσχημα πέσανε μαζί», ήταν η φράση του μιλώντας για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες θα αγωνιζόταν η ομάδα μας στην Τσεχία.
Ποια είναι τα άσχημα; Ότι λείπουν οι Δημητράκου και Χατζηνικολάου. Ότι χωρίς «κανονική» ψηλή, η Άρτεμις Σπανού αντί για «4», θα είναι πάλι το «5άρι» μας. Ότι η Κατερίνα Σωτηρίου θα παίξει στο «4» -έβγαλε μάτια βέβαια χθες, αλλά εμείς το φοβόμασταν ότι μπορεί να ήταν μέσα στα άσχημα-, ότι η απειρία των Σταμολάμπρου, Χριστινάκη και Φασούλα, θα είναι δύσκολο να κρυφτεί, ότι οι μεάλες, φέτος είναι ένα χρόνο... μεγαλύτερες! ότι τα λάθη θα μετράνε διπλά απέναντι σε μεγαθήρια, ότι το φόρτωμα με φάουλ θα σημαίνει αποδυνάμωση του ρόστερ, ότι, ότι, ότι...
Ποιο είναι το καλό; Ότι είμαστε Έλληνες!!! Ότι όσο χειρότερα είναι τα πράγματα, τόσο περισσότερο συσπειρωνόμαστε, τόσο πιο πολύ θάβουμε το εγώ και αναδεικνύουμε, εξυψώνουμε το εμείς! Ότι ζούμε πάντα με την ατάκα «αυτή είναι η μεγαλύτερη νίκη μας μέχρι την επόμενη»! Έτσι η χώρα μας πήρε το Ευρωμπάσκετ το 1987 και το 2005, έτσι κέρδισε τους Αμερικάνους στην Ιαπωνία, έτσι στέφθηκε Πρωταθλήτρια Ευρώπης το 2004 στην Πορτογαλία, έτσι πήρε το Χάλκινο μετάλλιο στο Βόλεϊ στην Γάνδη, έτσι έχει φτάσει να πανηγυρίσει αμέτρητους (για τα δεδομένα μας) τίτλους σε ατομικά αγωνίσματα σε Ολυμπιακούς Αγώνες, Παγκόσμια και Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα.
Δεν λέμε κάτι καινούριο, λέμε απλά την αλήθεια. Στην Τσεχία πήγαμε ψάχνοντας μια νίκη απέναντι στην Σλοβενία και κερδίσαμε στην πρεμιέρα την Σερβία! Ίσως να μην κάνουμε άλλη νίκη, ίσως να φτάσουμε μέχρι την 5άδα και να πάμε και στο Παγκόσμιο, ίσως και να πάρουμε το Ευρωπαϊκό! Ποιος μπορεί να ξέρει; Σημασία δεν έχει όμως μόνο το αποτέλεσμα, ακόμη κι αν εμείς οι Έλληνες κρίνουμε μόνο εκ τους αποτελέσματος. Σημασία έχει να κοιτάς τις συνθήκες κάτω από τις οποίες γίνονται οι επιτυχίες, οι υπερβάσεις. Σε αυτό είμαστε... μανούλες, δώσε μας κακουχία και ... πάρε μας την ψυχή. Οι συνθήκες λοιπόν είναι και πάλι οι χειρότερες δυνατές, όμως η Ελληνική καρδιά και ψυχή δηλώνουν και πάλι παρούσες.
Η Εθνική ομάδα είναι ήδη επιτυχημένη, ότι και να γίνει στην συνέχεια του τουρνουά, αλλά και της Ιστορίας της. Γιατί πηγαίνει πάντα σε μια μεγάλη διοργάνωση ως το απόλυτο αουτσάϊντερ και μας κάνει να χαμογελάμε, έστεω και για μια φορά, μόνη απέναντι σε όλους.
Ίσως τελικά να μην χρειαστεί να διορθωθούν τα πράγματα στο μέλλον. Θυμάστε τότε που έρεαν τα χρήματα ενόψει Αθήνα 2004; Τότε που στις επιτυχίες, οι πολιτικοί πήγαιναν στο αεροδρόμιο και διεκδικούσαν το μεγαλύτερο μερίδιο των επιτυχιών των αθλητών μας;
Τουλάχιστον αυτό τώρα δεν συμβαίνει. Τους αθλητές και τις αθλήτριες τους περιμένουν στην επιστροφή όσοι τους αγαπάνε και αυτό είναι κάτι πολύ ωραίο.
Δώστε τους προβλήματα λοιπόν και αφήστε τους να παλέψουν, να πετύχουν και να δοξαστούν για αυτά που αυτοί και μόνον αυτοί καταφέρνουν.
Όχι στην βελτίωση των συνθηκών.
Προς Θεού, μην διακινδυνεύσουμε να χαθεί η «πείνα» των αθλητών για επιτυχίες.
Άλλωστε οι ξένοι βλέπουν τις επιτυχίες των Ελλήνων και τους καλούν να εργαστούν, να αγωνιστούν και να θριαμβεύσουν σε άλλες χώρες με κανονικές συνθήκες ζωής. Ας μην τους στερήσουμε και αυτό το δικαίωμα, φτιάχνοντας επιδερμικά τα πράγματα εδώ.
Εκτός κι αν είναι να τα φτιάξουμε όλα σωστά, αλλά επειδή μέχρι τώρα δεν το έχουμε πετύχει, αφήστε τους στην ησυχία τους.
Προβλήματα και πάλι προβλήματα για να αποδεικνύουν κάθε φορά ότι «τίποτα, τίποτα δεν τους σταματά»!!!
Γιώργος Νιφλής
