Καθώς ολοκληρώνεται ο Σεπτέμβρης, αρκετά είναι τα φιλικά παιχνίδια που έχουν διεξαχθεί πριν την έναρξη της σεζόν της Α1 γυναικών, ενώ η Α2 με το Κύπελλο και οι ομάδες παίδων και εφήβων με τα πρωταθλήματα τους έχουν μπει στις επίσημες υποχρεώσεις τους.
Συνήθως το ενδιαφέρον μας στρέφεται στην προσπάθεια των αθλητριών και των αθλητών, τους οποίους «υμνούμε» ή και κριτικάρουμε, κρίνοντας ώς είθισται στην χώρα μας μόνο εκ του αποτελέσματος. Ελάχιστες είναι οι φορές που ασχολούμαστε με τους προπονητές και την δουλειά που κάνουν για να παρουσιάσουν έτοιμη την ομάδα τους.
Τόσο στα εθνικά πρωταθλήματα όσο και σε αυτά των μικρότερων τοπικών κατηγοριών, υπάρχει μια τεράστια ομοιότητα. Οι ομάδες ανανεώνονται το πολύ κατά διετία και όλα πρέπει να ξεκινήσουν πάλι από την αρχή.
Νέες αθλήτριες και αθλητές, που πρέπει μέσα σε ένα καλοκαίρι να γίνουν ομάδα και να κάνουν το καλύτερο δυνατό στο γήπεδο. Το να δημιουργήσεις μια ομάδα έχοντας να διαχειριστείς 10 ή και 12 καινούρια άτομα (όπως συμβαίνει φέτος στις περισσότερες ομάδες της Α1 και Α2 γυναικών) είναι τρομερά δύσκολο.
Η εικόνα που έχουν δείξει μέχρι τώρα οι περισσότερες ομάδες στα φιλικά, αλλά και στα επίσημα ματς του Κυπέλλου, δείχνει ότι οι Έλληνες προπονητές ξέρουν πολύ καλά την δουλειά τους. Σύμφωνα με τα όσα έχουν παρουσιαστεί στο παρκέ, τα φετινά πρωταθλήματα αναμένονται ακόμη καλύτερα από τα περσινά, ίσως όχι τόσο σε θέμα επιπέδου, αλλά σίγουρα σε ανταγωνισμό. Δεν είναι μόνο τα λεφτά που κάνουν την διαφορά, αλλά η καθημερινή δουλειά που γίνεται στην προπόνηση. Όσο οι προπονητές είναι αφοσιωμένοι στην παραγωγή και οι αθλήτριες-τες στην βελτίωσή τους, τότε μόνο καλά πράγματα μπορούν να συμβούν στο Ελληνικό μπάσκετ.
Μπράβο προπονητές για την εικόνα που παρουσιάζουν οι ομάδες σας στο γήπεδο.
Μπράβο αθλητές και αθλήτριες που βελτιώνεστε καθημερινά.
Πριμένουμε ανυπόμονα να ζήσουμε πολύ καλές στιγμές παρακολουθώντας σας και την φετινή σεζόν.
Νιφλής Γιώργος
